POWIATOWY LEKARZ WETERYNARII W MYSZKOWIE

Choroba niebieskiego języka

Jest to choroba wirusowa zwierząt przeżuwających, zarówno domowych jak i dzikich.  Choruje bydło, owce i kozy, ale także sarny, jelenie, afrykańskie antylopy czy wielbłądy. Zwierzęta nie zarażają się bezpośrednio od siebie, a jedynie poprzez owady kłująco ? ssące z rodzaju Culicoides (rodzina: kuczmany) oraz poprzez krew lub nasienie. Choroba nie przenosi się na ludzi oraz na inne gatunki zwierząt gospodarskich i domowych. Oznacza to, że mięso, mleko, skóry i wełna oraz inne produkty pochodzące od przeżuwaczy nie stanowią zagrożenia dla zdrowia ludzi.

Choroba niebieskiego języka podlega obowiązkowi zwalczania !!!

Objawy u bydła:
Częstość zachorowań jest wyższa niż u owiec, choć zwykle nie obserwuje się tak wyraźnych objawów klinicznych choroby. Na zakażenie wirusem wrażliwe są płody, szczególnie w fazie rozwoju ośrodkowego układu nerwowego. Stąd w wyniku zakażenia może dochodzić do wodogłowia, deformacji płodu, rodzenia słabych cieląt. U dorosłych krów objawy mogą być widoczne dopiero po 60-80 dniach od zakażenia. Do najczęstszych objawów należą: gorączka, zapalenie mięśni, ślinienie, zaczerwienienie, przekrwienie i obrzęk błony śluzowej jamy ustnej oraz innych nabłonków, głownie strzyków, owrzodzenie opuszki zębowej i niekiedy końca języka, zapalenie koronki i tworzywa racic, niepłodność i ronienia. Bydło po przechorowaniu może stać się nosicielem, co prowadzi do zakażania kuczmanów i przenoszenia się choroby za ich pośrednictwem na zwierzęta zdrowe.

Objawy u owiec:
Oprócz ogólnych objawów takich jak: posmutnienie, depresja i gorączka występują charakterystyczne objawy: zapalenie jamy ustnej, któremu towarzyszy obfite ślinienie, obrzęk warg i języka, sinica warg i języka, owrzodzenia na wargach, opuszce zębowej i języku, skręcanie głowy, wymioty, zapalenie koronki i tworzywa racic, kulawizna, sztywny chód, ronienia lub rodzenie zdeformowanych jagniąt.

Powiatowy Lekarz Weterynarii w Myszkowie zaleca hodowcom przeżuwaczy:

1. Wystrzegać się zakupu zwierząt do własnej hodowli pochodzących z niewiadomego źródła.

2. Zapewnić okresowe wizyty lekarza weterynarii w gospodarstwie.

3. Jak najszybciej zgłaszać lekarzowi weterynarii wszelkie podejrzane objawy kliniczne oraz nienormalne zachowanie się zwierząt.

4. Zwalczać owady w pomieszczeniach inwentarskich, w których przebywają zwierzęta.

W przypadku podejrzenia wystąpienia tej choroby zakaźnej właściciel zwierząt  jest obowiązany do niezwłocznego zawiadomienia o tym organu Inspekcji Weterynaryjnej albo najbliższego podmiotu świadczącego usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej lub wójta (burmistrza miasta).